Questions and Answers Persian Translation

سوال و جواب قسمت اول

سوال۱: اقای لی جونگی شما اخیرا رابطه دوستانه ای با مردم سراسر جهان پیدا کردین, لطفا به ما هم حالت روحی برای داشتن رابطه خوب و یه گفتگوی دوستانه با عده زیادی از مردم رو یاد بدید.
خب, من روابط عمومی خاصی ندارم. سرنوشت من این بوده که در زندگیم با چیزهای زیادی روبرو شدم و به این خاطر زمانی که با مردم هستم رو غنیمت می دونم. من اعتقاد دارم که می تونم ازشون چیزهای زیادی یاد بگیرم و اگاهی پیدا کنم. برای همین از اولین ملاقات کوتاهی نمی کنم و به حرف ها و رفتارشون احترام می گذارم. چونکه زندگی های مختلف اونها٬ هرکدوم یه تاثیری روی من داره برای همین به جای اینکه ازشون بخوام مطابق استانداردهای من عمل کنن, فقط بهشون احترام می گذارم. برای همین همیشه سعی می کنم نفر اولی باشم که سر صحبت رو باز می کنم که البته این باید بر اساس صفا و صمیمیت باشه. آدم های زیادی با رفتارهای تدافعی تر از اونچه که انتظارشو دارید وجود دارن. برای همین اگر با راستی و صمیمیت جلو نرید به نظرشون میاد که دارید تظاهر می کنید. وقتی به زندگیم به عنوان فیلم نگاه می کنم وجود همشون مهم بوده برای همین می خوام مدت زمانی رو باهاشون باشم.
گاهی وقت ها من اول قلبم رو باز می کنم و اولین نفری که در نهایت اسیب می بینه هم خودم هستم. به هر حال این یه قسمت از زندگیه و درسیه که به من یاد میده در زندگی انعطاف پذیرتر باشم و بالاتر از همه اینها بودن با مردم خیلی جالب تر از تنها موندنه^^

سوال۲: در درام محقق شب شما صحنه های زیادی داشتین که باید در دهانتون خون مصنوعی می ریختین, اما خون مصنوعی چه مزه ای میده؟ اگه خاطره ای از (استفاده از) خون مصنوعی دارین لطفا برای ما بگین.
مزه خون مصنوعی…. خونی که برای فیلم برداری استفاده میشه از کارامل و شکر درست میشه برای همین تقریبا شیرینه. ولی زیاد خوردنش هم راحت نیست هاهاها
اگر قند خونتون وسط فیلم برداری بیفته می تونید کمی از اون رو بخورید.

من هیچ وقت در طول سال کم خونی نمی گیرم برای همین درباره خون احساس دل به هم خوردگی نمی کنم. من عمیقا درباره نحوه خونریزی و بیرون پاشیدن خون فکر کردم و خودم رو اماده کردم. اگر واقعی تر نشون داده بشه بهتره و کارکنان هم تو این موارد انتظاراتی دارن. اونا ممکنه رو اینکه لی جونگی چطوری خونو از دهنش بیرون می ریزه باهم شرط بندی کنن. مخصوصا توی تابستون پشه ها و مگس ها و حشره های دیگه به خاطر اینکه با خون پوشیده شدم بالای سرم پرواز می کنن. برای همین موقع فیلم برداری باعث خارش میشن و مایه زحمتن. هم چنین چون من مجبورم همین طور خونی این طرف و اون طرف برم دردسرهای زیادی پیش میاد. خیلی اوقات وقتی توریست ها از محل فیلم برداری دیدن می کنن با دیدن من در شب می ترسن, من براشون ناراحتم و احساس تاسف می کنم.

سوال۳: فیلم برداری این دفعه هم تموم شد, شما چه چیزی یاد گرفتین؟
فکر می کنم به خاطر استقبال طرفداران جوان تر منم از اونا انرژی گرفتم و احساس می کنم جوان تر شدم هاها… خیلی از مردم به سریال علاقمند شدن چون در اصل داستان وبتون سریال بین خواننده های جوان تر محبوب بود. برام جالب و عجیب بود که پیام های حمایت کننده نه فقط از کره بلکه از طرفداران خارج از کشور می دیدم. فکر می کنم این سریال یه قطعه کار بسیار جالب بود که به عنوان یک بازیگر باید جنبه های مختلفی رو مد نظر قرار می دادم تا تضاد روانی و درد جسمی یک انسان بدون زندگی انسانی و یک حیوان رو نمایش بدم.

سوال۴: در صحنه های فیلم برداری تا حالا در کدوم کار بوده که بیشتر از همه احساس کردین زندگیتون در خطره؟
کم و بیش همیشه صحنه های اکشن در کارهای من وجود داره برای همین همیشه شانس جراحت شدید من بالاست. پس باید همیشه مراقب باشم و حقیقتا با جراحت ها زندگی می کنم. مخصوصا وقتی مشغول فیلم برداری دوهفته بودم موارد خطرناکی وجود داشت چون ما باید واقع گرایانه و با از خود گذشتگی نشونش می دادیم. حدود قسمت ۱۲ در صحنه ای که بعد از افتادن از صخره جریان آب منو با خودش می برد, به خاطر بارون روز قبلش جریان اب شدید بود و ما نمی تونستیم در لوکیشن فیلم برداری اقدامات امنیتی انجام بدیم. من خودمو تو آب انداختم و ترس و اضطرابم واقعا غیر قابل کنترل بود. احساس کردم در حال مرگم”آه…من واقعا حریص بودم و به عنوان نقش اول خودمو تو خطر انداختم. الان اتفاقی برام می افته و باعث رنجش خیلی ها خواهم شد.” این فکر به ذهنم رسید. خیلی خطرناک بود. یادم میاد به سختی تونستم از جریان سریع آب بیرون بیام. ما نمی تونستیم دوربین ها رو در جاهای مختلف کار بگذاریم و مایه خجالته که این صحنه موقع پخش کوتاه بود. می فهمم که افراد زیادی نگران هستن و من هم سنم بالا رفته و در آینده بیشتر مراقب خواهم بود. هم چنین من نباید زیاد حریص(پرکار) باشم.[یعنی نباید اصرار کنه صحنه های خطرناکو خودش بازی کنه. همون طور که می دونید لی جونگی اکثر صحنه هایی که نیاز به بدلکار داره خودش انجام میده]

سوال۵: دوست دارم به کره برم. پیشنهاد اقای جونگی کجاست که نمیشه دیدنشو از دست داد؟ اگه اقای جونگی توصیه کنه من حتما به اونجا می رم.
متاسفانه من جاهای عالی زیادی در کره نمی شناسم. به این دلیله که جاهای زیادی وجود داره که خودم هم می خوام ازشون دیدن کنم. به هر حال, من معمولا بیرون پرسه نمی زنم برای همین گشتن در محله خودم هم برام شگفت انگیزه هاها. من تعدادی رستوران خوب می شناسم. در سئول من ایتاون(Itaewon) رو دوست دارم جایی که می تونید غذاها و فرهنگ بین المللی از کشورهای مختلفو پیدا کنید.
Insadong هم جای خوبیه, جایی که می تونید فرهنگ سنتی کره رو تجربه کنید. شما می تونید چیزهای زیادی در کره ببینید. چیزی که قطعیه اینه که کره مکانیه که ۲۴ ساعته پویا و فعاله, چیزی که در کشورهای دیگه نمی تونید احساسش کنید.
می خوام جزیره جیجو رو پیشنهاد کنم که هیچ وقت از لیست مکان های توصیه شده حذف نمیشه. اون جا یکی از میراث های فرهنگی هفتگانه جهانه. جاییه که من دوست دارم هر از چندگاهی ازش دیدن کنم. منظره قشنگ اقیانوس, باد طراوت بخش و غذاهای خوشمزه دریایی و خیلی چیزهای دیگه برای دیدن…
اونجا برای ماهیگیری هم جای معروفیه پس تجربه کردنش عالیه. ممکنه فکر خوبی باشه که یه فن میتینگ در جزیره جیجو با طرفدارام داشته باشم. آه.. می خوام برم..~~

ترجمه توسط سایت LeeJoonGi.ir

*لطفا ترجمه فارسی رو با ذکر منبع کپی کنید.

*******************************